Ο Εμπενίζερ Τουίζερ είναι ένας νεότατος 511χρονος, που φυλάει ένα τέρας στη σοφίτα του. Ταΐζει στο τέρας κάθε λογής πράγματα κι εκείνο σε αντάλλαγμα ξερνάει ακαταμάχητα δώρα για τον Εμπενίζερ. Αλλά όσο το τέρας μεγαλώνει, τόσο πιο λαίμαργο γίνεται. Κι αρχίζει να βαριέται να τρώει μόνο σκονισμένα αγάλματα και μαϊμούδες που κάνουν κόλπα. Έτσι, στην αρχή της ιστορίας μας δηλώνει ορθά κοφτά πως για το επόμενο γεύμα του θα ήθελε ένα ωραίο, ζουμερό… παιδάκι! Και τότε κάνει την εμφάνισή της η φοβερή και τρομερή Μπέθανυ… Θα καταφέρει άραγε να μην την κατασπαράξει το τέρας; Και τι θ’ απογίνει ο Εμπενίζερ; Είναι καταδικασμένος να πεθάνει, αν αποφασίσει να σώσει την αναιδέστατη καινούρια του φιλοξενούμενη;
Υπέροχα σκοτεινό και μακάβριο, ξεκαρδιστικά αστείο και σκανταλιάρικο, αναφέρεται στην απληστία και την κακή συμπεριφορά, ενώ αναδεικνύει την καλοσύνη και την αλληλεγγύη ως τα πιο πολύτιμα αγαθά. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το «Εγώ, ο Απαισιότατος» συναντά τον Ρόαλντ Νταλ με μια κεφάτη πινελιά απ’ το «Μαγαζάκι του Τρόμου» και τον Λέμονι Σνίκετ.